همانطور که درس های قبل یادگرفتیم بزرگترین کاربرد زمان حال ساده نشان داده تناوب یا استمرار است. یعنی نشان می دهد که یک کار در طول زمان تکرار شده یا همیشه انجام می شود. برای نشان دادن میزان استمرار یا تناوب از قیدهای زمانی خاص استفاده می شود که به آنها قیدهای تکرار می گویند. جدول زیر شش قید تکرار بسیار مهم را معرفی می کند:
| معادل فارسی | تلفظ آمریکایی | قید زمان |
| همیشه | ˈɒːlweɪz |
| always | ||
| اغلب | ˈɒːfən |
| often | ||
| معمولا | ˈjuːʒuəli |
| usually | ||
| گاهی، بعضی اوقات | ˈsʌmtaɪmz |
| sometimes | ||
| به ندرت | ˈrerli |
| rarely | ||
| هرگز | ˈnevər |
| never |
قیدهای زمان بالا با توجه به میزان استمرار یا تناوب مرتب شده اند. یعنی همیشه از اغلب بیشتر اتفاق می افتد، اغلب از معمولا بیشتر اتفاق می افتد، معمولا از گاهی بیشتر اتفاق می افتد و گاهی از هرگز بیشتر اتفاق می افتد.
ترکیب قرار گیری قیدهای زمان در جمله بسیار مهم است اما قواعدی بسیار ساده دارد.
در جملاتی که از فعل be به عنوان فعل اصلی استفاده می کنند. قید های تکرار همیشه بعد از فعل be آورده می شوند. به مثال های زیر توجه کنید (در مثالها ممکن است کلماتی باشد که هنوز یاد نگرفته اید):
I am always here.
(من همیشه اینجا هستم.)
It is usually red.
(این معمولا قرمز است.)
They are never in school.
(آنها هرگز در مدرسه نیستند.)
نکته 1: برای سوالی کردن این جملات وقتی جای فعل و فاعل را عوض می کنید، نباید قید تکرار را جابه جا کنید. به مثال زیر توجه کنید:
It is usually red.
(این معمولا قرمز است.)
Is it usually red?
(آیا این معمولا قرمز است؟)
نکته 2: برای منفی کردن این جملات not را بعد از فعل be (در جایگاه همیشگی اش) و قبل از قید تکرار اضافه می کنید. به مثال زیر توجه کنید:
It is usually red.
(این معمولا قرمز است.)
It is not usually red.
(این معمولا قرمز نیست.)
در جملاتی که از فعل اصلی دیگری به جز be استفاده می کنند، قید زمان قبل از فعل اصلی قرار می گیرد. به مثال های زیر توجه کنید:
I see a bird.
(من یک پرنده می بینم.)
I sometimes see a bird.
(من گاهی یک پرنده می بینم.)
He goes to school.
(او به مدرسه می رود.)
He always goes to school.
(او همیشه به مدرسه می رود.)
They come here.
(آنها به اینجا می آیند.)
They often come here.
(آنها اغلب به اینجا می آیند.)
در جملات منفی و سوالی باید از فعل کمکی do استفاده می کردیم. در این جملات قیدهای زمان باید بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار گیرند. به مثال های زیر توجه کنید:
He doesn’t always go to school.
(او همیشه به مدرسه نمی رود.)
They don’t often come here.(آنها اغلب اینجا نمی ایند.)
در جملات سوالی با do زمانی که جای فعل کمکی و فاعل عوض می شود قید زمان در جایش باقی می ماند. به مثال زیر توجه کنید:
Does he always go school?
(آیا او همیشه به مدرسه می رود؟)
Do they often come here?(آیا آنها اغلب به اینجا می آیند؟)
استفاده از قید های تکرار در زبان انگلیسی یک ساختار کلی دارد که با درک آن می توانید تمام قوانین گفته شده بالا را بفهمید. جدول زیر به صورت کلی جایگاه بخش های جمله را نشان می دهد:
| بقیه جمله | فعل اصلی | قید تکرار | فعل کمکی (در صورت وجود) | فاعل |
|
to school a bird here … |
go see come … |
always often usually … |
do/be + not be* … |
I You He/she/it … |
* به صورت کلی در زمان حال ساده گرچه از فعل be به عنوان فعل اصلی استفاده می شود اما همیشه جایگاهی مشابه فعل کمکی دارد (مثلا جمله را منفی یا سوالی می کند یا در جایگاه مخصوص فعل کمکی قرار می گیرد).
برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر 24 مراجعه کنید.
درباره این سایت